استفاده از کامپیوترهای زیستی برای درمان سرطان
دانشمندان در حال ساخت کامپیوترهای زیستی (که از مواد بیولوژیکی برای انجام کارهای محاسباتی استفاده می‌کنند)، هستند که از پروتئین‌ها و DNA برای پردازش اطلاعات استفاده می‌کنند. یک گروه علمی نشان دادند که از زیست الکترونیک می‌توان برای درمان تومور سرطانی و ثبت فعالیت الکتریکی نورون‌ها استفاده کرد. به گفته آنها در آینده دستگاه‌هایی طراحی خواهد شد که بدون نیاز به سیم و باتری و به صورت خودکار در بدن عمل کند.
زیست الکترونیک، علمی است که در آن از ترکیب دانش زیست و الکترونیک استفاده می‌شود. تاریخچه این علم مربوط به حداقل صد سال گذشته است. نمونه‌ای از کاربرد این علم در ساخت دفیبرلاتور می‌باشد. تقریبا تمام مقالات چاپ شده در این زمینه مربوط به سال‌های پس از 1990 می‌باشد. پس از اختراع ضربان ساز و پروتزهای مصنوعی قابل کاشت در بدن، دانشمندان به این فکر افتادند که دستگاه‌هایی بسازند تا جایگزین عضوی از بدن شود. امروزه دانشمندان در حال ساخت کامپیوترهای زیستی هستند که از مواد بیولوژیکی برای انجام کارهای محاسباتی استفاده می‌کنند. این اختراع در واقع از DNA برای ساخت پروتئین‌ها در یک سیستم مطابق با دستورات خاص استفاده می‌کند. به عبارت دیگر، آنها از پروتئین‌ها و DNA برای پردازش اطلاعات استفاده می‌کنند. این کامپیوترها بایستی قادر به ذخیره کردن اطلاعات بوده، بتوانند آنها را انتقال دهند و به انجام محاسبات بپردازند. گروهی از اعضای مهندسی پزشکی در دانشگاه استنفورد به سرپرستی Endy، از چیزی به نام transcriptors که عملکرد آن شبیه ترانزیستورها است در ساخت کامپیوترهای زیستی استفاده می‌کنند. این مواد به یک پروتئین به نام پلیمر RNA اجازه می‌دهند که در راستای رشته DNA جریان پیدا کرده و یا نکند.
ساخت سیستم زیستی که کارهای مربوط به الکترونیک را انجام می‌دهد، لزوما زیست الکترونیک نامیده نمی‌شود. تیمی از محققان در دانشگاه هاروارد موفق شدند که سیم‌های زیست سازگار در مقیاس نانو را در بافت بدن انسان قرار دهند. به گفته Lieber سرپرست گروه، "روش‌های کنونی برای کنترل و واکنش با سیستم‌های زنده، محدود هستند. ما از الکترودها برای اندازه‌گیری فعالیت نورون‌ها در سلول‌ها و بافت استفاده می‌کنیم، اما این موضوع باعث آسیب رساندن به آنها می‌شود. با استفاده از این فناوری، اکنون ما توانسته‌ایم این کار را بدون آسیب رساندن به بافت انجام دهیم. در این روش، بافت و الکترونیک به صورتی ادغام می‌شوند که مشخص کردن جایی که بافت، پایان یافته و الکترونیک شروع می‌شود به سختی قابل تشخیص می‌باشد". تیمی از محققان در دانشگاه ترافت، مقاله‌ای را متنشر کرده‌اند که در آن به چگونگی تاثیر سیگنال‌های الکتریکی در رشد تومور سرطانی پرداخته شده است. نتایج نشان دادند که با کنترل سیگنال‌های الکتریکی می‌توان سرطان را از بین برد. دانشمندان قصد دارند دستگاه‌هایی را طراحی کنند که بدون نیاز به سیم و باتری به صورت خودکار در بدن عمل کند.
منبع: مكعاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری
تاریخ درج : يکشنبه ۲۵ مرداد ماه ۱۳۹۴
کلیه‌ی حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به شاه توت سیستم می‌باشد
امیر مشهدیshahtootsystem.irshahtootsystem.ir - ساشافخخفسغسفثئ.هق - صصص.ساشافخخفسغسفثئ.هق